شبیه سازی عددی تخلیۀ فاضلاب چالوس به دریای خزر با استفاده از آتفال

شهرهای ساحلی به دلیل امکان بهره برداری از دریا و جذب گردشگران از موقعیت ویژه ای برخوردارند. یافتن روش های مفید دفع فاضلاب با هزینۀ کمتر و بازده بیشتر، همچنین قابل ارتقا از لحاظ ظرفیتی در شهرهای ساحلی اهمیت بالایی دارد. از جمله روش های شناخته شده برای دفع فاضلاب در شهرهای ساحلی استفاده از آتفال است. در این روش فاضلاب پس از تصفیۀ اولیه به وسیلۀ لوله هایی در فاصلۀ دور از ساحل در کف دریا در چند نقطه با سیستم پخشاننده تخلیه می شود. سیستم آتفال معمولاً شامل تونل یا لولۀ انتقال، لولۀ پخشاننده، لوله های خروجی عمودی، پورت ها و نازل ها یا هوادم هاست. در این سیستم اساس و مبنای عمل، رقیق سازی فاضلاب است، به طوری که مشکلاتی را برای محیط زیست منطقه فراهم نیاورد. برای طراحی این سیستم به اطلاعاتی مانند دبی فاضلاب، جهت و مقدار جریانات دریایی در زمان های مختلف، چگالی و لایه بندی درجۀ حرارت و شوری آب دریا در فصول مختلف سال، میزان آلودگی های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی فاضلاب و میزان مجاز آن ها در آب دریا به خصوص در مناطق شناگری و توپوگرافی منطقه نیاز است. در این تحقیق به کارگیری آتفال به منزلۀ سیستم تخلیۀ فاضلاب به دریا در چالوس که در مجاورت سواحل جنوبی دریای خزر قرار گرفته، از نظر زیست محیطی ارزیابی شده است. با استفاده از مدل کورمیکس عملکرد آتفال شبیه سازی شده، نحوۀ ترقیق و از بین رفتن آلودگی ها در منطقۀ تخلیه و سرنوشت فاضلاب رقیق شده در فواصل دور بررسی شده است. طراحی برای بحرانی ترین حالت از نظر لایه بندی چگالی و سرعت جریانات دریایی صورت گرفت و برای موارد دیگر نیز کنترل شد. نتایج نشان داد که به کارگیری آتفال به منزلۀ سیستم تخلیۀ فاضلاب به دریا در چالوس با در نظر گرفتن برخی ملاحظات مانند تصفیۀ مقدماتی پیش از تخلیه، گزینه ای مطلوب است. همچنین، نتایج نشان داد که استفاده از آتفال موجب رفع مشکلات زیست محیطی دفع فاضلاب شده است.